شرکت جهان بایگان، برترین تولیدکننده تجهیزات بایگانی ریلی | تاریخ تاسیس: 1375/12/25 (27 سال سابقه)

عید نوروز و تولد 26 سالگی شرکت جهان بایگان

عید نوروز و تولد 26 سالگی شرکت جهان بایگان

با سلام و درود خدمت همراهان همیشگی شرکت جهان بایگان

دز آستانه شروع سال جدید هجری شمسی و جشن تولد جهان بایگان و در روز های پایانی سال 1401 با شما هستیم با مقاله ای درباره ی عید نوروز و تولد 26 سالگی شرکت جهان بایگان

در این مقاله توضیح می دهیم که نوروز خاستگاهش کجاست، در دوره های مختلف به چه صورت بوده است و امروزه چگونه برگزار می شود. همچنین در روز های پایانی سال که مصادف با تولد جهان بایگان است با شما هستیم با مقاله های جذاب و دوس داشتنی

با ما همراه باشید.

جشن 26 سالگی جهان بایگان:

برآمد باد صبح و بوی نوروز / به کام دوستان و بخت پیروز

مبارک بادت این سال و همه سال / همایون بادت این روز و همه روز

به روز های پایانی سال نزدیک میشویم و با خبر جشن 26 سالگی مجموعه تولیدی جهان بایگان، در کنار شما هستیم.
امید آن داریم با آرزوی سالی سرشار از سلامتی، دوستی و عشق و محبت، سالیان سال در کنار شما باشیم با تولید بهترین سیستم های قفسه ریلی مکانیکال و الکتریکال
 تاریخ تاسیس جهان بایگان به ۲۵امین روز از اسفند ماه سال ۱۳۷۵ برمی گردد که به مدیریت جناب آقای مهندس محمد تقوی منفرد (مدیریت عامل شرکت جهان بایگان) چشم به جهان گشود و امروز با گذشت 26 سال از تولد این مجموعه بزرگ، با تجربیات فراوان کنارتان هستیم و عید 1402 را به شما عزیزان تبریک میگوییم.
شرکت جهان بایگان در طول این 26 سال تجربه ها و دستاورد های مختلفی کسب کرده است کهدر ادامه با معرفی آن ها در کنار شما خواهیم بود.
  • 26 سال همراهی
  • 26 سال فعالیت درخشان
  • اجرای بیش از هزار پروژه ی موفق
  • حضور در بیش از ۱۰ کشور خارجی
  • تولیدکننده با کیفیت ترین سیستم های بایگانی ریلی
  • حضور در بیش از ۲۰ استان فقط در سال ۱۴۰۰
  • انجام بیش از ۶۰ پروژه فقط در سال ۱۴۰۰
  • صادر کننده سیستم بایگانی ریلی
  • تضمین ۲۵ سال خدمات پس از فروش

شرکت جهان بایگان همواره در تلاش است تا هر سال تحولی نو براندازد، این مجموعه با ربع قرن تجربه با هدف ایجاد تحول و ارتقای سیستم بایگانی ریلی پیشگام در این صنعت می باشد. هدف اصلی این مجموعه در تمام طول عمر خود ارائه کالای سرمایه ای، با دوام و با کیفیت با قیمت بایگانی ریلی مناسب بوده است.

هدیه شرکت جهان بایگان در جشن تولد 26 سالگی خود، ارائه تقویم های کاملا رابگان برای بک گراند دسکتاپ و کامپیوتر شخصی شما. با مراجعه به صفحه تقویم تحویل سال 1402 می توانید به راحتی به این صفحه دسترسی پیدا کرده و از آن ها استفاده کنید.

جشن نوروز:

عید نوروز نخستین روز سال خورشیدی ایرانی برابر با یکم فروردین ماه هر سال، جشن شروع سال نوی ایرانی و یکی از کهن‌ ترین جشن‌ های به جا مانده از دوران “ایران باستان” است. خاستگاه نوروز در “ایران باستان” است و از آن زمان این روز عزیز شکل گرفته است که هنوز هم مردم مناطق گوناگون فلات ایران، نوروز را جشن می‌ گیرند. زمان برگزاری جشن نوروز، در آغاز فصل بهار است که امروزه به آن برابری بهاری می گویند.

نوروز در ایران و افغانستان آغاز سال نو محسوب می‌ شود و در برخی دیگر از کشورها همچون تاجیکستان، روسیه، قرقیزستان، قزاقستان، سوریه، عراق، گرجستان، جمهوری آذربایجان، آلبانی، چین، ترکمنستان، هند، پاکستان و ازبکستان تعطیل رسمی است و مردمان آن، در این روز فرخنده جشن برپا می‌ کنند.

نوروز به عنوان یک جشن باستانی و کهن از اقوام متعددی در منطقه (فلات ایران) به ارث رسیده‌ است و با رنگ و انگ ویژه، شناسنامه ایرانی به خود گرفته است که در ایران از آن به عنوان نماد پیوند دهنده افراد و اقوام ایرانی و ملت ایران یاد می‌ شود. ایرانیان نوروز را آغازگر رستاخیز طبیعت، رویش و زایش باغ و بوستان می‌ دانند و بر این باور هستند که در نوروز، همزمان با طبیعت، باید روزگار نو و جدیدی را با روان و نگرش نو، در تن‌ پوش تازه ای آغاز کنند.

نوروز، با عنوان رسمی “روز بین‌ المللی نوروز” توسط یونسکو به عنوان میراث فرهنگی و معنوی بشر به ثبت جهانی رسیده‌ است. همچنین نوروز یکی از روز های مقدس و اعیاد مذهبی زرتشتیان و بهاییان نیز به‌ شمار می‌ رود.

منشا و زمان پیدایش عید نوروز:

منشأ و پیشینه نوروز، به درستی مشخص نیست. برخی از روایت‌ های تاریخی، آغاز نوروز را به بابلیان نسبت می‌ دهند. بر طبق این روایات، رواج نوروز در ایران به سال ۵۳۸ (قبل از میلاد مسیح) یعنی زمان حمله کوروش بزرگ به بابل باز می‌ گردد. مردم بابل روز اول سال (عموماً در اعتدال بهاری برابر است با ۲۱ مارس) را جشن می‌ گرفتند. این زمان برابر با بیداری طبیعت است. از لوحه‌ ها، مجسمه ها و سنگ نوشته ها چنین بر می‌ آید که این جشن تقریباً از ۲۳۴۰ سال پیش از میلاد مسیح، شناخته شده بود.

مری بویس معتقد است که مردمان ایران از قدیم، بر اساس آیین میتراییسم، جشن‌ های بزرگی چون جشن‌ های بهاره و پاییز(مهرگان) را برگزار می‌ کرده‌ اند ولی شکوه جشن بهاره بابلیان، ممکن است موجب رهنمود ایرانیان به برگزاری جشن سال نو در این ایام شده باشد.
عید آغاز سال نو در بین‌ النهرین (بابل و آشور) و همچنین در عیلام در اصل بازگشت ایزدِ شهید شونده، دُموزی بود که معتقدان نظر داشتند او هر ساله می‌ میرد و بار دیگر به حیات بر می‌ گردد. مرگ دُموزی مرگ جهان گیاهان و حیات دوبارهٔ او حیات دوبارهٔ جهان گیاهی بود. سپس در پی عزاداری‌ هایی که برای ایزدِ شهید شونده به عنوان مظهر برکت و زندگی و مرگ جهان گیاهی انجام می‌شد، اشک‌ های بسیاری ریخته‌ می‌شد که این اشک‌ های ریخته‌شده نماد باران و نوعی جادوی باران‌ آوری و آب بودند. در پی این عزاداری و اشک ریختن‌ ها بود که ایزدِ به شهادت رفته بار دیگر در روز نوروز زنده می‌شد و زندگی از سر می‌ گرفت.
فینیقی‌ ها در آغاز بهار مراسمی داشتند به نام مراسمِ آدونیس؛ آدونیس یک روح گیاهی است که مرگ و بازگشت او به زندگی، معرف خواب طبیعت در زمستان و احیای آن در بهار است. آدونیس از درختی به دنیا آمد و مردم روغن آن درخت را در جشن مربوط به روز سال که اول اعتدال بهاری بوده به کار می‌ بردند. از مشخصات این جشن کاشت بذر های سبز در ظرف‌ های گلدان بود. این رسم هنوز در بین مسیحیان قبرسی معمول است. مردم، این ظرف‌ های سبز را باغ‌ های آدونیس می‌ نامیدند. سپس بعد از چند روز سوگواری، این سبزه‌ ها را به دریاها و یا آب‌ های روان می‌ سپردند. نیت اصلی مردم از این کار تحریک باروری زمین و رشد نباتات بوده‌ است و مقصود از به آب انداختن سبزی‌ ها تأمین باران بوده‌ است. همچنین در برخی از روایات هم، از زرتشت به‌ عنوان بنیانگذار نوروز نام برده شده‌ است.

نوروز در اسطوره ها:

در اسطوره ها نیز نوروز به چهره های مهمی همچون سیاوش، جمشید و کی خسرو نسبت داده شده است. در متن های کهن ادبی همچون شاهنامه فردوسی و تاریخ طبری کیومرث به عنوان پایه گذار نوروز معرفی شده است.
در شاهنامه جم(یما) در حال گذشتن از آذربایجان، بر روی تخت جمشید فرود آمد و با تاجی زرین بر روی تخت نشست؛ با رسیدن نور خورشید به تاج زرین او، جهان نورانی شد و مردم شادمانی کردند و آن روز را روز نو و جم را جمشید نامیدند.

نوروز در زمان هخامنشیان:

برخی معتقدند در زمان هخامنشیان، کوروش بزرگ، عید نوروز را در سال ۵۳۸ (پیش از میلاد)، جشن ملی اعلام کرد و در این روز برنامه‌ هایی برای ترفیع سربازان، پاکسازی مکان‌ های همگانی و خانه‌ های شخصی و بخشش محکومان اجرا می‌نمود. با این گمان، این آیین‌ ها در زمان دیگر پادشاهان هخامنشی نیز در بازهٔ زمانی میان ۲۱ اسفند تا ۱۹ اردیبهشت برگزار می‌شده است. گفته می‌شود که در زمان داریوش یکم، مراسم نوروز با شکوهی در تخت جمشید برگزار می‌شده است. داریوش اول هخامنشی سکه‌ ای از جنس طلا ضرب نمود که در یک سوی آن سربازی در حال تیراندازی نشان داده شده‌ است و گمان می‌رود که به مناسبت نوروز سال ۴۱۶ (قبل از میلاد) بوده باشد.

نوروز پس از اسلام:

در میان همهٔ جشن‌ های ایرانی که پس از اسلام در ایران به دلیل بی‌ توجهی فرمانروایان و مخالفت اسلام‌ گرایان به فراموشی سپرده شدند، نوروز توانست جایگاه خود را به عنوان جشنی ملی در ایران حفظ کند. دلیل پایدار ماندن نوروز در فرهنگ ایرانی را می‌توان پیوند عمیق آن با آیین‌ های ایرانی، تاریخ این کشور، و حافظه فرهنگی ایرانیان دانست.
در اسلام و به ویژهٔ آیین تشیع، به نوروز به عنوان روزی خجسته نگاه شده‌است و بر گرامی داشتن آن تأکید شده‌است. از دیدگاه شیعه، نوروز روز ظهور امام زمان است.

نوروز در دوران معاصر:

پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، گروهی از روحانیان شیعه به بدگویی از عید نوروز و مخالفت با آیین‌ های آن پرداختند؛ اما هنگامی که دلبستگی شدید مردم به این جشن را به چشم دیدند، دم فرو بستند.

تا قبل از فرو پاشی اتحاد جماهیر شوروی تنها کشور جهان که نوروز را به عنوان جشن ملی در تقویم خود داشت، کشور ایران بود. البته افغانستان نیز به صورت متناوب این جشن را داشته‌ است، اما با استقلال کشورهای آسیای میانه، ابتدا جمهوری قرقیزستان و آذربایجان و سپس سایر کشورها نوروز را جشن ملی خود اعلام کردند. نوروز به عنوان یک میراث فرهنگی و جشن ملی در دوران معاصر همواره مورد توجه مردم ایران قرار داشته و هر ساله برگزار می‌ شود.
البته برگزاری جشن نوروز به صورت آشکار در برخی از کشورها توسط برخی حکومت‌ ها برای مدت زمانی ممنوع بوده‌ است. حکومت شوروی برگزاری جشن نوروز را در برخی از کشور های آسیای میانه مانند ترکمنستان، قرقیزستان و تاجیکستان ممنوع کرده بود و این ممنوعیت تا زمان میخائیل گورباچف ادامه داشت. با این وجود، مردم این مناطق نوروز را به‌گونهٔ پنهانی یا در روستاها جشن می‌گرفته‌اند. همچنین برخی از مردم این مناطق برای جلب موافقت مقامات محلی، نام دیگری بر روی نوروز می‌ گذاشتند؛ به‌طور مثال در تاجیکستان، مردم با اطلاق «جشن لاله» یا جشن ۸ مارس سعی می‌کردند که آیین‌ های نوروزی را بدون مخالفت مقامات دولتی به جای آورند.
در افغانستان نیز، در دوران حکومت طالبان، برگزاری جشن نوروز ممنوع بود و این حکومت تنها تقویم هجری قمری را به رسمیت می‌شناخت. تا پیش از سال ۲۰۰۰ میلادی، نوروز در ترکیه (که توسط کردها برگزار می‌ شود) ممنوع و غیر قانونی بود؛ در اغلب مواقع نوروز با بازداشت کردها توسط نیرو های امنیتی ترکیه‌ ای همراه بود.
در سال ۱۹۹۲ (میلادی)، دست کم ۷۰ کرد در درگیری با نیرو های امنیتی ترکیه،حین مخالفت با جشن نوروزی کشته شدند. اگرچه امروزه دولت ترکیه نوروز را به عنوان جشن بهار ترکی (به ترکی استانبولی: Nevruz) جشن می‌گیرد، اما همچنان نوروز به مثابهٔ نمادی نیرومند از هویت کردهای ترکیه است.
در سال‌های اخیر نوروز، به معنای واقعی کلمه، جهانگیر شده‌ است. مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۲۰۱۰ با تصویب قطعنامه‌ ای ۲۱ مارس برابر با اول فروردین را روز جهانی نوروز اعلام کرد.

بنا به پیشنهاد جمهوری آذربایجان، مجمع عمومی سازمان ملل روز نوروز، با ریشهٔ ایرانی را در تقویم خود جای داد.

در متن به تصویب رسیده ۴ اسفند ۱۳۸۸ (۲۳ فوریه ۲۰۱۰) توسط مجمع عمومی سازمان ملل، نوروز، ۲۱ ماه مارس جشنی با ریشه ایرانی که قدمتی بیش از ۳ هزار سال دارد و امروزه بیش از ۳۰۰ میلیون نفر آن را جشن می‌ گیرند توصیف شده‌ است.
پیش از آن در تاریخ ۸ مهر ۱۳۸۸ خورشیدی، نوروز به پیشنهاد ازبکستان توسط سازمان علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد، به عنوان میراث معنوی، به ثبت جهانی رسیده‌ بود. در ۷ فروردین ۱۳۸۹ نخستین دورهٔ جشن جهانی عید نوروز در تهران برگزار شد و این شهر به عنوان «دبیرخانهٔ نوروز» شناخته شد.

آداب و رسومات عید نوروز:

آداب و رسومات جشن نوروز تقریباً در همه کشور ها یکی است اما در برخی جزئیات با یکدیگر متفاوتند. در اینجا به بررسی این آیین ها می پردازیم. از همراهی شما عزیزان متشکریم

  • کشوری که در آن جشن نوروز برگزار می‌ شود، امروزه شامل چند کشور می‌ باشد و همچنان در این کشور ها جشن نوروز برگزار می‌شود. برخی آیین‌ های نوروز در این کشورها با هم متفاوتند. مثلاً در افغانستان سفره هفت‌ میوه می‌چینند؛ اما در ایران سفره هفت سین می‌ اندازند. شباهت و نزدیکی آیین‌ های نوروز در جمهوری آذربایجان به آیین‌ های نورز ایران بیش از دیگر کشور هاست.
  • در ایران، جشن عید نوروز مجموعه‌ ای از جشن‌ ها و مناسبت‌ ها است و برنامه‌ های متعددی دارد که ابتدا با جشن چهارشنبه‌ سوری شروع می‌ شود. در این روز مردم ایران آخرین سه شنبه سال را که مصادف با آغاز آخرین چهارشنبه سال است، جشن می گیرند.
  • بعد از جشن چهارشنبه سوری، آخرین پنجشنبه رفتن به مزار و آرامگاه تازه درگذشتگان است.
  • سومین برنامه که بیشتر در خراسان جنوبی رایج است مراسم الفه است. این مراسم نیز در آرامگاه‌ ها و قبرستان‌ها یا مساجد برگزار می‌ شود و بیشتر برای تکریم و احترام به مردگان است در این مراسم شیرینی و کیک‌های محلی (قطاب- نان شیری – گعک) به همراه سبزه در سفره گذاشته می‌ شود.
  • خانه‌ تکانی یکی از آیین‌های نوروزی است که مردم برخی مناطق  به آن پایبندند. در این آیین، تمام خانه و وسایل آن در آستانه نوروز گردگیری، شستشو و تمیز می‌شوند.
  • سفره‌ های نوروزی یکی از آیین‌ های مشترک در مراسم نوروز در بین مردمی است که نوروز را جشن می‌گیرند.
  • به هفت‌ سینی که در سفره هفت سین نوروزی چیده می‌شود معانی خاصی نسبت داده‌ اند؛ مثلاً سیب را نماد زیبایی و تندرستی، سنجد را نماد عشق و محبت، و سکه را رزق و روزی گفته‌ اند. سفره نوروز از زمان‌ های کهن بوده اما به این صورت بوده‌ است که سفره‌ ای را پهن می‌کردند و در بشقاب‌ های سفالی یا فلزی، انواع آجیل‌ های خشک‌ شده می گذاشتند که تخم مرغ از اجزای اصلی آن بوده است.

 

  • یکی از ضروریات عید نوروز لباس نو و حمام رفتن بوده‌است، در گرمابه‌ های قدیمی که معمولاً با چوب و هیزم در گرخانه یا آتش خانه آب داخل خزانه را که بر روی دیگ‌ های بزرگ قرار داشتند گرم می‌کرد، حمامی‌ ها لازم بوده که یک ذخیرهٔ ویژه چوب و هیزم را برای روزهای نوروز ذخیره کنند.
  • در گذشته بسیاری از خانواده‌ ها سالی فقط یکبار می‌ توانستند پلو بخورند و آن هم شب نوروز بود. شب نوروز، همه مردم یا اکثراً پلو یا چلو خورشت می‌ خوردند. از این پلو نوروزی برای فقرا، سلمانی ها (آرایشگر ها) و حمامی  (مسئول آتش حمام) و برای کدخدای و روحانی (معلم سنتی) محل و برای نو عروسان پیشکش می‌بردند.
  • غذاهای نوروزی
  • دید و بازدید ویژه عید نوروز
  • لباس نو و پاک نوروزی
  • گردشگری و مسافرت
  • طبیعت گردی و دیدن طبیعت بهاری
  • سیزده بدر
  • و …

با تشکر ویژه از همراهی شما عزیزان در این 26 سال

“کیفیت در یاد ها می ماند. کنارتان هستیم با حضوری پررنگ تر و گرم تر”

آغاز سال 1402 شمسی بر شما مبارک

به این نوشته امتیاز دهید!
اشتراک در
اطلاع از

0 دیدگاه ثبت شده
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها